Onlar anlamaz hâlden çünkü derdimden bilmez
Çoktan kırılmış kalpler, anlamaz halinden
Sevdiğimden, bittiğimden, her şeyden vazgeçtiğimden
Kendimi kaybettiğimden, bilmezler derdimden

Bakınca yüzüme güldüğümden sanar
Açar çiçek tan yerinden
Fazlası var gördüğünden
Her gün doğacak yine küllerinden
Bu kara gece benim manzaramsa
Düşen bi yaprağım sonbaharda
Sanki İstanbuldu gözlerin ağlarken baktığında


Her gidenin ardından ağlayacak
Susup her şeyi yakacak
Yaptıkları yanına mı kalacak?
Sanma yerin hiç dolmayacak


Onlar anlamaz halden çünkü derdimden bilmez
Çoktan kırılmış kalpler, anlamaz hâlinden
Sevdiğimden, bittiğimden, her şeyden vazgeçtiğimden
Kendimi kaybettiğimden, bilmezler derdimden